Νικόλαος Παυλόπουλος

250px|right|thumb|Νικόλας (Νικόλαος Παυλόπουλος), ''Πήλιο. Το χωριό Ανακασιά'', ξυλογραφία 25 εκ. x 35 εκ., (χωρίς χρονολογία;). Ο Νικόλαος Παυλόπουλος ή Νικόλας (Άγιος Γεώργιος Νηλείας Μαγνησίας, 13 Δεκεμβρίου 1909 – Αθήνα, 10 Οκτωβρίου 1990) ήταν Έλληνας γλύπτης και χαράκτης.

Ο πατέρας του ήταν ξυλογλύπτης εκκλησιαστικών επίπλων και κοντά του έλαβε τα πρώτα μαθήματα ξυλογλυπτικής. Στα μαθητικά του χρόνια στον Βόλο ασχολήθηκε με την καλλιγραφία, την μουσική και το θέατρο. Όταν τελείωσε το Πρακτικό Λύκειο του Βόλου, πήγε στην Αθήνα, για να σπουδάσει γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Θωμά Θωμόπουλο.

Καταπιάστηκε κυρίως με την γλυπτική ακαδημαϊκού ύφους στο ξύλο και στο μάρμαρο. Ως χαράκτης ασχολήθηκε κυρίως με την ξυλογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Λονδίνο, Ουάσιγκτον, Μόντρεαλ, Τόκυο, Σύδνεϋ, κ.ά.). Τιμήθηκε επίσης με βραβεία σε διεθνείς εκθέσεις που έγιναν στο Παρίσι, την Ρώμη, την Φλωρεντία, κ.ά.

Το 1969, φιλοτέχνησε το ολόσωμο άγαλμα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, στην ομώνυμη πλατεία της Πρέβεζας, καθώς και προτομή της Πρεβεζάνας ευεργέτιδας Αγγελικής Μπάλκου, στον προαύλιο χώρο του Μπάλκειου Γηροκομείου Πρέβεζας. Το 1975, φιλοτέχνησε κατά παραγγελία προτομή του Γιώργου Σεφέρη για να τοποθετηθεί σε πλατεία της Νέας Σμύρνης στην Αθήνα. Η προτομή δεν ικανοποίησε την χήρα του ποιητή και το γεγονός αυτό έγινε αφορμή για να βγουν στην επιφάνεια παλαιότερες κατηγορίες πως ο Παυλόπουλος ήταν φιλοναζιστής και πως είχε φιλοτεχνήσει προτομές του Χίτλερ και του Μουσολίνι στα χρόνια της Κατοχής.

Μετά τον θάνατό του, με την διαθήκη του, δημιουργήθηκε το «Δημοτικό Μουσείο Γλύπτη Νικόλα» στην γενέτειρά του, όπου φυλάγονται μερικά από τα καλύτερα έργα του. Παρέχεται από τη Wikipedia