Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος

Το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) ιδρύθηκε με το νόμο 3391 στη Θεσσαλονίκη το 2005 και άρχισε να λειτουργεί το 2008 Οι έδρες των Σχολών βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη (στην Αλεξάνδρεια Πανεπιστημιούπολη στη Σίνδο και στο 14ο χλμ. Θεσσαλονίκης - Ν. Μουδανιών στη Θέρμη), στη Δράμα και στις Σέρρες. Παραρτήματα υπάρχουν στην Κατερίνη, στο Κιλκίς και στο Διδυμότειχο.

Το Διεθνές Πανεπιστήμιο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ελληνικό Δημόσιο. Έχει ως αποστολή και στόχο να παρέχει ανώτατη εκπαίδευση σε Έλληνες και ξένους και να παράγει και να μεταδίδει καινοτόμο γνώση στα επιστημονικά αντικείμενα που ασχολείται. Ειδικεύεται στην παροχή μεταπτυχιακών προγραμμάτων που απευθύνονται σε αλλοδαπούς φοιτητές που ενδιαφέρονται να σπουδάσουν στην Ελλάδα και σε Έλληνες φοιτητές που αναζητούν διεθνείς προοπτικές.

Ως δημόσιο πανεπιστήμιο, όλα τα πτυχία που απονέμονται είναι αναγνωρισμένα από το κράτος, την Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνώς ενώ ήδη προσελκύει διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό από τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα και φοιτητές από διάφορες χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν, την Αλβανία, την Αρμενία, το Βέλγιο, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία, την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, το Καμερούν, τη Λιθουανία, το Μεξικό, τη Μολδαβία, την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Σλοβακία, το Σουδάν και την Τουρκία. Το 2015 είχε 408 φοιτητές από τους οποίους το 11% ήταν αλλοδαποί.

Το 2019 με τον νόμο 4610, το Διεθνές Πανεπιστήμιο απορρόφησε τα Τ.Ε.Ι. της Θεσσαλονίκης, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, τα οποία καταργήθηκαν. Μέχρι τότε, το ΔΙ.ΠΑ.Ε. ήταν το μοναδικό δημόσιο πανεπιστήμιο της χώρας όπου τα προγράμματα διδάσκονταν αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα.

Οι διοικητικές υπηρεσίες βρίσκονται σε ενοικιαζόμενες εγκαταστάσεις στη Θέρμη (14ο χιλιόμετρο της Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Μουδανιών), που ανεγέρθηκαν από την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών, σε έκταση που της παραχωρήθηκε από το ελληνικό δημόσιο, για την ικανοποίηση των επιμορφωτικών και άλλων αναγκών των Ελλήνων γεωργών. Παρέχεται από τη Wikipedia